زمانی که مغز اجازه لاغر شدن را نمیدهد.

یک ساختار شکل بادامی در مغز به کنترل احساس گرسنگی و سیری کمک می‌کند تا وزن شخص را در حالت ثابت نگه دارد.

گزارش ایندیپندنت نشان می‌دهد که داروی دیابت اوزمپیک توانسته است تغییرات قابل ملاحظه‌ای در فرآیند کاهش وزن به دنبال داشته باشد.

استفاده از داروی دیابت اوزمپیک به صورت هفتگی در کنار رژیم غذایی و ورزش به افراد کمک می‌کند تا ۱۵ درصد از وزن خود را از دست دهند. با این حال، دیابت اوزمپیک توانایی مستقیم در تغییر چربی سوزی بدن را ندارد؛ بلکه با تغییر واکنش مغز به غذا، به کنترل وزن کمک می‌کند.

دکتر مایکل شوارتز، استاد دانشگاه واشنگتن، در یک گفتگوی لایو ساینس توضیح می‌دهد که چطور مغز می‌تواند وزن بدن را کنترل نماید؟ او اظهار می‌کند که مغز تلاش می‌کند تا وزنی مشخص را که می‌خواهد حفظ کند، همانند حفظ دمای بدن در یک محدوده مشخص.

به گفته دکتر شوارتز، دلیلی که رژیم‌های غذایی اغلب نتیجه مطلوب را نمی‌دهند، این است که مغز به دنبال نگه داشتن فرد در وزن بالاتر از میانگین است و پیام‌های شیمیایی را برای ایجاد احساس گرسنگی و سایر محرک‌ها و کاهش وزن کم می‌کند. به همین دلیل، افرادی که موفق به کاهش وزن شده‌اند، برای جلوگیری از بازگشت وزن کم‌شده در آینده مشکلاتی را تجربه می‌کنند.

هنگامی که ما غذا می‌خوریم، روده هورمون‌ها و پپتیدهای کوچکی را ترشح می‌کند که شامل پپتید شبه گلوکاگون ۱ (GLP-1) و هورمون گرلین می‌شوند که به تنظیم احساس گرسنگی کمک می‌کند. این مواد شیمیایی از طریق محور مغز-روده به ساقه مغز می‌رسند. سپس ساقه مغز پیام‌هایی به هیپوتالاموس می‌فرستد که ناحیه‌ای از مغز است که محافظ وزن معین است. هیپوتالاموس بر میزان غذایی که مصرف می‌کنیم و چربی که در بدن ذخیره می‌شود نظارت می‌کند. این ساختار بادام شکل، باعث می‌شود فرد احساس سیری کند.

هورمون لپتین، که به نسبت درصد بافت چربی ترشح می‌شود، توسط هیپوتالاموس شناسایی می‌شود. اگر میزان لپتین به پایین‌تر از محدوده وزن معین کاهش پیدا کند، هیپوتالاموس پیام‌هایی به سایر قسمت‌های مغز می‌فرستد. به عبارت دیگر، مغز تغییراتی را تجربه می‌کند که باعث می‌شود فرد بیشتر احساس گرسنگی کند، غذا لذت‌بخش‌تر شود و حساسیت به درد یا به هرچه که ممکن است حواس فرد را از خوردن پرت کند کاهش یابد. دکتر شوارتز این را بیان می‌کند.

 

منبع:آخرین خبر

imedwall.com